Odpoczynek na potku

Odpoczynek to jedyne miejsce tutaj postanowiłem usiąść sobie po ciężkim polowaniu na knura którego teraz szukają
prawie wszyscy. Zauważyłem trawę którą włożyłem w usta a potem zacząłem pogwizdywać, nagle zza krzaków wyszła
przepiękna kobieta która powiedziała mi dla czego tak pogwizduję.
Odpowiedziałem jej, że jestem szczęśliwy że mogę odpocząć w tak pięknym miejscu jak ten potok. Woda, oraz świeże powietrze to to
czego potrzebowałem.
Kobieta przedstawiła mi się jako Jurella która wyglądała na ogół 21 lat.

-Cześć, Triest!
-Przejeżdżałem obok i zobaczyłem Cię tutaj z tą kobietą.
-Widzę, że odpoczywasz, lecz ja jadę szukać dalej dziecka przeznaczenia.
Gerald, zsiadł z konia , potem zaczął rozmawiać z Triest'em.
-Znalazłeś swoje dziecko przeznaczenia jak wszyscy wiedźmini ?

Nagle coś wpadło z pluskiem do potoku. Okazało się, że był to miecz Los Wymiataczos, który walczył z dzikim knurem. Gerald i Triest chcąc zaimponować Jurelli rzucili się na pomoc. Razem pokonaliśmy knura. Wyjąłem swój miecz z potoku, otarłem go z wody i wtedy zobaczyłem Jurelle. Nie była dla mnie atrakcyjna choć widać było, że moi przyjaciele myślą inaczej. Wystraszyłem się, że zaczną rywalizować ze sobą o nią i nie wyniknie z tego nic dobrego. Już zaczeły się pierwsze sprzeczki. Dla rozładowania atmosfery zaproponowałem wspólne polowanie. Na szczęście Jurella musiała wracać do domu i nie mogła nam towarzyszyć. Uff... Przyjaciele nie byli z tego powodu zadowoleni. Po drodze zapytałem ich co sądzą o Jurelli.

-Jurella to dobra kobieta, zabawna itd. -My wiedźmini nie jesteśmy ludźmi i nie szukamy kobiet.
Gdy, Gerald szedł wraz z Triestem i Los Wymiataczos znaleźli na drodze leżącą dziewczynkę, upolowaliśmy zwierzynę daliśmy jej jeść i się napić. A ona powiedziała że jest dzieckiem przeznaczenia Los Wymiataczos, a więc Los Wymiataczos ucieszył się że ma swoje dziecko przeznaczenia. Potem zrobiło się ciemno i wszyscy poszliśmy spać.

Nagle wszyscy usłyszeli jakieś szeleszczenie liści.Zerwali się szybko.Ja trzymałem miecz w ręku.Jak wstaliście rozpoznałem was i odpowiedzialem.

-Hola , Co robicie?
-Polujemy , a ty co się tak skradasz,
-Myślałem ,iż to nikczemne zbóje ,którzy poluja na karawany ze złotem,
-Jakie masz plany na pózniej,
-Na razie muszę odstawić tą dziewke do domu ,gdyż zabłądziła w lesie.Podobno ma na imię Jurella.
-Może popolujesz potem z nami,
-Chętnie ,ale teraz muszę jechać.
-Z bogiem,
-Z bogiem,

-Dziwne że Viren odprowadza tą dziewkę Jurellę mówiła nam , przecież że sama trafi do domu, dziwne.
Ale my wiedźmini nie przejmujemy się takim czymś, nie obchodzą nas ludzie, tylko my pomagamy im zabijać potwory itp. Było po południe , a więc siedzieliśmy i czekaliśmy do zmroku aby wyruszyć dalej, w nocy będzie niebezpiecznie ale musimy iść w nocy, ponieważ za dnia przejeżdżają tu ludzie.

Gdy w nocy obudziłem się aby iść za potrzebą, usłyszałem kszyk przerażonej kobiety oraz cierpiącego mężczyzny. Chwyciłem miecz i pognałem na drogę, zobaczyłem tam grupkę zbirów którzy właśnie zraniliszambelana pobliskiego grodu i właśnie dobierali się do jego pięknej córki. Ruszyłem na ratunek nieszczęśniczce. Udało mi się bokonać zbujów ponieważ było ich tylko trzech. Dziewczyna była mi wdzięczna lecz ja nie spocząłem na laurach, ale zająłem się jej ojcem i zaniosłem go do naszego obozu aby tam opatrzyć ranę, gdyby wcześ niej nikt mu nie pomógł mógłby umrzeć. Moji przyjaciele niebyli zachwyceni że przyprowadziłem ludzi, ale dom został zdemolowany i spalony przez zbujów. przy karzdym zbóju znalazłem po 50 orenów.

-Dobrze, Los Wymiataczos że uratowałeś wszystkich, mówiłem że okolica nie jest taka bezpieczna jak mówiliście.
Gerald, wyciągną woreczek z białym proszkiem, i wysypał na ranę ojca jego córki która miała na imię Cris. Po opatrzeniu rany , położyliśmy go spać i jego córkę też. Ja poszedłem na zwiady, a wszyscy poszli spać.

Ja nie mogłem zasnąć myśląc o Cris. Postanowiłem pielęgnować znajomość z piękną córką szambelana.

Potem, Los Wymiataczos zasnął a ja kilka dni nie śpię ponieważ stoję na czatach. Ponieważ w nocy jest niebezpiecznie. Latały nietoperze, biegały dziki ale to nie jest niebezpieczne. Lecz o godz. 4.00 rano przyszło 5 Smuggler'ów , przyjaciele się nie obudzili ale dobrze ponieważ nie dali by z nimi rady. Ja sam zacząłem z nimi walczyć i ich pokonałem. Rano przyjaciele, zobaczyli mnie całego poobijanego, i poobdzieranego leżącego na trawie nikt nie wiedział, co jest ze mną ponieważ nie mogłem wstać.

Podnieslislmy Geralda.Mial wszystko prawie roscięte.Naszczęscie mialem jakies chusteczki.Powycieralismy go.Gdy gerald troche odpoczął i mogł juz sie poruszac.Kazalismy mu aby sie wykąpał w potoku.

Gerald, wykąpał się i wszystko było w porządku tylko troche go bolało jeszcze po walce.
Potem, zaczął mówić im jak to się stało wszystko że taki był pocięty.

Viren wszystko zrozumiał.Zaproponował ze zerwie kilka pokrzyw i ugotujemy z nich zupę.

Zupa, za bardzo nie była dobra i Gerald zwymiotował ... Potem położył się spać ponieważ, zaczęło go boleć coraz bardziej.

Viren przeprosil Geralda.Pozrywał jagód i dzielil się z kompanami.

-Jagody, już są owiele lepsze. (Gerald, powiedział gdy się obudził i spróbował)
Potem, zaczeli się śmiać .! Z tego co mówił Gerald .

Kazałem Geraldowi się położyć i zrobiłem mu okłady z liści babki Gerald odrazu poczuł się lepiej. (Mogę być specem od medycyny?)

Viren ucieszył się ze chociaz to mu smakuje.Wiecie jak byłem w zakonie templariuszy opowiadano nam taka opowiesc.



Dawno dawno temu na rwacym potku w Verengdarze przebywali piraci.Okradli tutejszych wiesniakow z orenow i 4 drogo cennych zbroi.Ich kapitan ciezko zachorowal na Tyfusa.Wiedzial ze umrze.Kazal zakopac skarb za czarnym drzewem na rwacym potoku.


Patrzcie tam jest to czarne drzewo!


(up jestem za. Ja bedę zielarzem:))

Pobiegliśmy, tam i zaczeliśmy kopać i znaleźliśmy tylko dwie zbroje, a ja Gerald nie przyjąłem zbroi i zostawiłem dla Los Wymiataczos i VIrena

Założyłem zbroje, pasowała w sam raz.-Zapytałem Geralda co to za zbroja.

Zgodzilismy się zaczelismy jechac dalej.



Jaka to zbr?

A i gerald wejdz w pogaduchy i odpisz mi.

Były to zbroje :
Ciężka Zbroja Stalowa
Obrona : 20
Poziom 5

Dziekuje bardzo tobie.Wyruszamy dalej?

Jedziemy, dalej.

Po drodze zrobilismy odpoczynke.Napoilismy sie i konie.Rozpalilismy ognisko.